ციურ ფერებში დავინახე შენი ხატება,
მსურდა ოცნებით ღრუბლებს ზევით გამოვყოლოდი...
ჩვენს სურვილებში ვერ ვიპოვე რამე მსგავსება
და აქ, მიწაზე უიმედოდ, მაინც გელოდი...
დრო გადიოდა, მე გელოდი, ისევ გელოდი,
დღეთა დინებამ ვერ წაშალა ძველი ფიქრები...
როგორ მინდოდა წუთით მაინც გვერდზე მყოლოდი...
მჭირდები კარგო, ტკივილამდე, ძლიერ მჭირდები!

_________________________________________________________________________________

მითხარი რამე, თორემ მე გეტყვი,
რა უფეროა უშენო დღე
და რა წყეული უშენო ღამე,
მითხარი რამე!
მითხარი რამე, თორემ მე გეტყვი,
როგორ ვივიწყებ შენეულ წყენას,
როგორ ვიტკიებ უშენო წამებს,
მითხარი რამე!
მითხარი რამე, თორემ მე გეტყვი,
როგორ გიცდიდი, როგორ გელოდი,
როგორ ვიცრემლე, როგორ ვეწამე,
მითხარი რამე!
მითხარი რამე, თორემ სულ მალე,
დაგავიწყდები, მითხარი რამე!

______________________________________________________________________________



alt
ცოდვილ მიწაზე

ჩემი სურვილი რომ ყოფილიყო,
ფეხს არ დავდგავდი ცოდვილ მიწაზე.
არ გავჩნდებოდი, არ ვიცხოვრებდი,
არ ვისუნთქებდი, დღეს ამ მიწაზე.

მაგრამ განგებამ, ასე ინება
და მე აქა ვარ, დღეს ამ მიწაზე,
უსიყვარულოდ და უიმედოდ,
დავეხეტები ცალი მიწაზე.

ღმერთო ძლიერო, შენ შეისმინე,
ჩემი ვედრება, დრეს ამ მიწაზე.
ნუ მიმატოვებ,უსიყვარულოდ
და უიმედოდ, ცალს ამ მიწაზე
მარტო დამტოვა მე დღეს ცხოვრებამ,
მატოს დამადგა მძიმე უღელი,
მარტოს მაწვალებს გადასარჩენად,
მარტო ვდგევარ და ვინმეს მოველი.
რატომ გამწირა ასე ცხოვრებამ?!
რატომ დამტოვა მარტო, ეული?!
რატომ არ მომცა მე სიყვარული,
რომ გამიმთელოს გული სნეული?!
გაივლის წლები, დრო შეიცვლება,
მარტო დავრჩები, ისევ წყეული.
ასე ყოფილა ეს ბედისწერა,
უნდა დამტოვოს მუდამ ეული..........."

_______________________________________________________________________________________

მე სულ მეგონა
არ ვიყავი ჩვეულებრივი,
არავინ მგავდა
თუ არავის არ ვგავდი..
ვეძებდი რაღაც სასწაულს და არარსებულს,
და შენ უბრალოს და ჩვეულებრივს თურმე გკარგავდი…
sad

______________________________________________________________________________________


alt
დღე, დღეს მისდევს
ღამე, ღამეს, ფიქრი, ფიქრს
და წამი წამს.
თვალზე ცრემლი მომადგება

ფიქრი შენსკენ წამიყვანს,
ღმერთს ვავედრებ ჩვენს სიყვარულს,
გული ჩუმად ატირდა,
ამ სიყვარულს გეფიცები

მე შენს მეტი არვინ მყავს,
ჩუმად ისევ მოვალ შენთან
სიზმრრად გეტყვი მიყვარხარ
მერე ჩუმად გაგეცლები.

და შენ მე ვეღარ მნახავ
ვიცი ალბათ ოდეს გნახავ,
ოდეს ისევ შევხვდებით,
შენ კი გვერძე ჩამიქრომებ.

და არც კი შეჩერდები
რადგან შენს გულს
სულ სხვა უყვარს და
უკვე სულ სხვას ეტრფი
მე კი შენ არც გახსოვარ
და აღარც გესიზმრები.

_______________________________________________________________________

ღამე გამეფდა ღრუბლიან ცაზე,
ჩემს სახურავზე ანათებს მთვარე,
ყოველთვის ვტირი ამ სიმღერაზე
თუ მენატრები და თუ ვერ გნახე.

შენზე ფიქრია, რომ ადნობს სანთელს,
და ჩემი გრძნობა, რომ უძლებს ამდენს _
შენს გამოხედვას, ამღვრეულ თვალებს,
არ ვიცი კიდევ აიტანს რამდენს.

________________________________________________

სეყვარული რიგდებოდა წიგნის მაღაზიაში

ის დრო იყო გაზაფხული იღვრებოდა იაში,

მზე კოცნიდა თეთრ ალუბლებს ულამაზეს ლიანებს ,

სიყვარული რიგდებოდა და მე დავაგვიანე...

რიგში იდგნენ ჭაბუკები მით უმეტეს ქალები

შეჰღიმოდნენ წიგნის დაროს მომღიმარი თვალებით

სევდა წვავდა თვალის უპეს სევდა გაურიყავი

სიყვარულის რიგში... ღმერთო აქაც ბოლო ვიყავი...

რომ მეთხოვა იქნებ ჩემთვის ვინმეს რიგი დაეთმო

რომელიმე ღვთის მადლიერს დიდი მსხვერპლი გაეღო...

სიყვარული რიგდებოდა წიგნის მაღაზიაში

ის დრო იყო გაზაფხული იღვრებოდა იაში

სევდა წვავდა თვალის უპეს სევდა გაურიყავი

სიყვარულის რიგში .. ღმერთო აქაც ბოლო ვიყავიი.....